İÇİMİZDEKİ ÇOCUK

            Çocukların o saf yüreği gibi olmak; sevecen sevgi dolu yürekleri… Kırılgan hassas, ya biz büyükler?

            Coşku, yaşam, hayat mücadeleler içimizdeki yürek sevgi ve güven merkezi. Kaç yasında olursak olalım o saflık o güzellik kalıyor yüreklerimizde. Bazen dönüyorum o çocukça kalbe her şeyi toz pembe görmek inanmak, küçük şeylerden mutlu olmak. İçimizdeki çocuk kırlarda koşturur, dans ettirir şarkı söyletir. Çok basit şeylere ağlatır, pişmanlıklar hissettirir. Büyükte olsak yanlışlar yapabiliyoruz. Eminim ki hepimizin kalbinin köşesinde bir yerinde, “O” çocuk saflığı, güzelliği SEVGİSİ vardır. İçimizdeki “O” masumiyet her daim kalsa yapılan yanlışlar telafi edilse. İnsanlar küsmese evrene, kızmasa birbirlerine, sevgiyle barışla yaşasak kinle değil. Hoşgörü göstersek hatalara, yanlışlara insanlık daha “SEVGİ” dolu olurdu. Çetin ALTAN’ın köşesinde yazdığı gibi;

            “Ne güneşin düzeni. Ne evrenin boşluğu. Ne çiçekler açarken, ne deniz kıpırdarken, Ne gökte uçan böcek ne havuzda ki kuğu, aynı anlamda değil artık O ve ben varken.”

            Saçlarımıza aklar düşse de içimizdeki çocuğun bizi terketmeyeceğini bilerek yüreğimizin köşesinde daima bizimle olduğunu düşünerek. Yağmurda ıslanmayı, toprakta çamurda koşmayı, üstlerin kirlenmesi, içinin temiz kalması o saf yürek öylesine mükemmel çalışır ki içimizdeki nefes gibi… Sevgiyle, güzellikle, dostlukla kalmak dileğiyle.

                                                      Zerrin ÖZDOĞDU KARAZİNCİR

Hayatın şarkısı hep olacak dostum.

Sen olsan da olmasan da,

Bu gezegende ya da başkasında,

Bin bir çeşit canlı bin bir çeşit renk,

Beki düşlerimizin ulaşamayacağı kadar uygar.

Belki bizden daha barbar.

Hayatın şarkısı hep olacak dostum

Yani aşkın umudun ve özlemin

Bir zinciri bu.

Ölenle doğan, solanla ışıyan

Öylesine sonsuz ki zaman ve mekan.

Hayatın şarkısı hep olacak dostum

Sen olsan da olmasan da.

Bu gezegende ya da başkasında…

                               Kemal BURKAY