DÜNYA VE İNSAN

Gezegenler, yıldızlar, takım yıldızları, galaksiler, bulutsular…

            Dünyamız öyle bir yer ki bu Evren’de zaman, mekan, günler, aylar, seneler bu yuvarlak kubbenin içinde geçiyor. hızlı bir şekilde doğup büyüyüp yaşlanıyoruz. “Neye sarılacağımızı, neye tutunacağımızı, neyi sevip neden nefret edeceğimizi, neye saygı duyacağımızı bilmeden insan olmak hem de canlı kanlı insan olmak bize zor geliyor. Bundan utanıyoruz, bunu rezillik olarak görüyoruz. Biz ölü doğmuşuz kuşaklardır kimseye babalık yapmamışız git gide daha da kötü oluyoruz.” Dostoyevski

            Dünya, Evren dediğimiz yerden kimse memnun değil, çok büyük mutsuzluklar yaşanıyor. Savaşlar, çatışmalar, aile içi şiddetler canlar acı çekiyor, inciniyorlar, neden çözemiyoruz acaba? SEVGİyi mi, dostluğu mu, kardeşliği mi, iyiliği mi, hoş görüyü mü, neyi paylaşamıyoruz? Bu kısacık dediğimiz hayatta, ömür nedir ki? Bir saltanata takılanlar yönetmeye başladılar mı bırakmak istemiyorlar, baş kaldırıları, isyanları görmezden geliyorlar. Bazen mutsuz olmaktan hak çıkartıyorum, haklılar çünkü adaletsizlik var. Bir yanlışlık var evrende, döngüde. Bu hırs merhametsizlik ne için? Para, servet, çıkar için mi? Dönüp geçmişe bir bakılsa nice servet sahipleri neyi götürdüler?

            “Ben ölünce bir elimi tabutumun dışına atın, insanlar görsünler ki Padişah bu dünyadan eli boş gitti!” Kanuni Sultan Süleyman

            Emanet aldığımız bedenimiz bile bizim değil, o da toprakta çürüyecek. Dünya, tanrının sevgisinin alametidir diyor bir düşünür. Başarabilirsek mutluluğu, dostluğu, kardeşliği; bu dünyada bulabiliriz SEVGİyi. Hayatı kucaklamak, yaşamın farkında olmak, dünyamızın bütün güzelliklerini görmek dileğiyle SEVGİ ile kalın.

Zerrin ÖZDOĞDU KARAZİNCİR

Bir çocuk sevdim uzaklarda

Bir elinde yarın, öbür elinde dün

Erken ihtiyarlamaktan sanki biraz üzgün

Dünyanın haline bakıp güldü geçti.

Sezen AKSU