Sevgili dünya kardeşlerim insan olmak ÖNCE var olmamızı kanıtlamak değil midir biz yaşarken çoğu insanları ezip geçiyoruz sevgileri ezip geçiyoruz tabiatı bütün dünya güzelliklerini ezip geçiyoruz yaşamın acımasız olduğunu ölümün var olduğunu unutarak gerçekte büyük bir sevgiyle yaşarsak bu sevgimizi etrafımızla paylaşırsak çocuklarımızı, eşlerimizi, anne babalarımızı, hele onlar bizden sadece istedikleri biraz sevgi ve ilgi bunu yapmaktan aciz miyiz? Onları sık sık ararsak telefonla veya ziyaretlerine gider yalnız olmadıklarını onları daima düşündüğümüzü hatırladığımızı bilseler öyle mutlu olurlar ki anlatamam hele sevgili çocuklarımız onları sevgiyle beslersek, büyütürsek topluma ne kadar yararlı evlatlar olurlar. Hadi kardeşlerim lütfen esirgemeyelim bu duyguyu dünyamızı sevgiyle besliyelim kimseyi incitmeyelim; sevgiyle besliyelim ki onlar da gelecek nesilleri öyle büyütsün bazen kalbimiz çok kırılır, incinir, çok sevdiğimiz kardeşim dediğimiz bir dost bize öyle bir darbe vurur ki; yıkılır kalben çok inciniriz, ama ben diyorum ki: bizi inciten bu insanlar bize öğretmenlik yapıp, hayatta pişmemiz için iyi bir ders veriyorlar.
Şu anda bana polyannacılık oynama diyen olabilir. Gerçekten o büyük üzüntüleri bizlere birer armağan olarak görüyorum.
Bir de bizi yanlış anlayan dostlar vardır, siz iyi niyetle bir şey yapar, ona uyarılar gönderirsiniz ama o sizi büyük bir düşman olarak görür. Senin bundan haberin bile yoktur. Sen dost olarak haneni açarsın ama o düşman olarak girer, hiç bir şeyden haberin yokken birden bir şey patlak verir, ortalık karışır.
Ben diyorum ki; güzel kardeşlerim, eğer karşınızda ki insana bir dost bir sevgi besliyorsanız kırıldığınızı veya yaptığınız yanlışı bir üçüncü kişiye söylemeden direk size ben bana yaptığın bu yanlıştan çok üzüldüm vs. diyerek yanlışımızı söylemek bence dost olduğumuzu gösterir. Bazı insanlar da deşer deşer böyle şeylerin ne kadar boş olduğunu bir bilseniz bana öyle çocukça geliyor ki şu şöyle demiş bu böyle demiş, yani hayatımız da öyle büyük sorunlar varken çoooook boş şeyler, ama size gerçekten büyük zararlar veren kişi veya kişiler varsa onları bir tarafa iteceksin herkes kendi yoluna...
Velhasıl sevgili kardeşlerim şu dünyamızın güzelliklerini görelim para hısına, mal hırsına kapılmadan. Dünya malın olmuş ne fayda onu insanca kullanmadıktan sonra senden aşağıdakileri görmezsen günde bir kaç acı doyurmazsan o zenginliğin içinde bir düşküne elini uzatmazsan, insanlardan hayır duasını almazsan neye yarar o servet mal mülk.
Bütün dünya kardeşlerim elele verirsek şu dünyada hepimiz birlik olsak, zengini fakiri hep birlikte dengelesek mutlu pozitif güzel bir dünya yaratsak. Haydi kardeşlerim hepimiz birbirimize yardım edelim. Bu, tek para, maddi değerle değil küçük bir sevgi şefkat bir dost eli de olabilir. Canım kardeşlerim hepinizi dostluğa, sevgiye, paylaşmaya ÇAĞIRIYORUM. Bütün güzellikler sevgiler sizinle olsun.
ZERRİN KARAZİNCİR
Eğer biri sizi kırar, ihanet eder ya da üzerse size güveni ve kalbinizi açtığınız birine karşı dikkatli olamayı öğrettikleri için onları affedin. Eğer biri sizi severse sizde bunun karşılığında onu koşulsuz sevin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder